* * *

იდგა ენკენისთვის სითბო,
წყალს ნატრობდა მშრალი ხევი,
მივდიოდი მინდორ - მინდორ,
თავს მიხრიდნენ ბალახები.

ჩამოდექით ბალახებო,
გზა მომეცით განი, განი,
იმ დანგრეულ სანახებთან,
მაქვს პირველი პაემანი.

ნუ ჩურჩულებთ მზეწვიებო,
ან კი რა გაქვთ საწუწუნო,
თქვენმა გაზრდამ, მეწყინება
არჩევანი დამიწუნოთ!

გადავსერე მშრალი ხევი,
და ტბის სარკეს გავენაზე,
ჩამოდექით ბალახებო,
მეჩქარება პაემანზე!...